وارن بافت
وارن ادوارد بافت در 30 آگوست 1930 در شهر اوماها از ایالت نبراسکا متولد شد. پدرش هاروارد بافت دلال بورس بود که مدتی نیز به عنوان سناتور از حزب جمهوری‌خواه به کنگره راه یافت. مادرش لیلا استال بافت، خانه‌دار بود. خانواده بافت سه فرزند داشتند که وارن، فرزند دوم خانواده بود.
وارن از همان کودکی استعداد شگرف خود را در امور مالی و کسب و کار نشان داد. او از 6 سالگی و زمانی‌که بچه‌های دیگر سرگرم بازی بودند، با فروش آدامس بادکنکی و سپس نوشابه کوکاکولا در درب خانه‌ها به کسب درآمد می‌پرداخت. سپس مدتی در فروشگاه مواد غذایی پدربزرگ خود کار کرد. توانایی او در انجام محاسبات ذهنی ریاضی باعث تعجب اطرافیانش می‌شد. در همان کودکی اغلب به کارگزاری پدرش می‌رفت و از آنجا بود که با الفبای بازار سهام و بورس آشنا شد. اولین سرمایه‌گذاری خود را در 11 سالگی و با خرید سه سهم از شرکت Cities Service Preferred به قیمت هر سهم 38 دلار انجام داد. خیلی زود ارزش هر سهم این شرکت به 27 دلار کاهش یافت. وارن ترسیده بود. او کمی صبر کرد و وقتی ارزش هر سهم به 40 دلار رسید آن را فروخت. او کمی بعد از تصمیمش پشیمان شد چرا که ارزش هر سهم این شرکت به حدود 200 دلار رسیده بود. بعدها او از این تجربه به عنوان اولین درسی که در سرمایه‌گذاری آموخته بود، یاد می‌کرد؛ اینکه یکی از اصول مهم سرمایه‌گذاری، صبر و شکیبایی است.
در 12 سالگی پدرش به عنوان نماینده مجلس انتخاب شد و برای آن‌که به محل کار جدیدش نزدیک‌تر باشند به ویرجینیا نقل مکان کردند. وقتی نوجوان بود از طریق پخش روزنامه، فروش توپ گلف و تمبر، ماشین پین‌بال و سایر وسایل درآمدزایی می‌کرد. در 13 سالگی به اداره مالیات، به‌دلیل گرفتن مالیات 35 دلاری برای دوچرخه‌اش اعتراض کرد و موفق شد مالیات 35 دلاری دوچرخه‌اش را حذف کند. او در دوران دانش‌آموزی 500 دلار روزنامه توزیع کرد که با احتساب نرخ تورم، این مقدار معادل 5600 دلار در سال 2017 است. در 14 سالگی یک زمین کشاورزی 40 هکتاری به قیمت 1200 دلار خرید و آن را به یک کشاورز اجاره داد.
او ابتدا قصد داشت وارد دانشکده علوم اداری و بازرگانی شود ولی دانشگاه به‌دلیل سن کم او را نپذیرفت. در 16 سالگی به اصرار پدرش برای تحصیل در زمینه تجارت، وارد دانشگاه پنسیلوانیا شد. دو سال در آنجا ماند و سپس به دانشگاه نبراسکا رفت و لیسانس خود را از آنجا اخذ کرد. وقتی در 20 سالگی کالج را به پایان رساند از فعالیت‌های قبلی‌ خود سرمایه‌ای 10000 دلاری (معادل 100000 دلار در سال 2017) پس‌انداز کرده بود. پس از مطالعه کتاب «سرمایه‌گذار باهوش» -نوشته بنجامین گراهام- و تحت تاثیر مطالعه این کتاب، تصمیم گرفت تا در دانشکده بازرگانی دانشگاه کلمبیا ثبت‌نام کند تا بتواند زیر نظر بنجامین گراهام درس بخواند. او در مصاحبه‌ای از خرید این کتاب به عنوان بهترین سرمایه‌گذاری خود یاد کرده است. بافت تنها دانشجویی بود که توانست از گراهام در کل دوران تدریسش نمره +A بگیرد.
وارن در سال 1952 با سوزان تامپسون ازدواج کرد. حاصل این ازدواج سه فرزند به نام‌های سوزی، هاروارد و پیتر است. فرزند نخست او سوزی بیشتر به امور خیریه مشغول بوده و با چندین سازمان غیرانتفاعی همکاری می‌کند. هاروارد مسیر پدر را ادامه داده و یک کارآفرین بزرگ در کشاورزی است. پیتر نیز در زمینه موسیقی و نویسندگی فعالیت می‌کند. همسر نخست او در سال 2004 فوت کرد و وارن در سال 2006 با آسترید مکینز ازدواج کرد.
وارن پس از اخذ کارشناسی ارشد قصد داشت برای گراهام به‌طور رایگان کار کند ولی گراهام نپذیرفت. در سال 1951 به مدت سه سال اوراق بهادار شرکت Buffett-Falk را می‌فروخت و با حقوق این سال‌ها یک پمپ بنزین خرید ولی چون سود آن مطابق انتظارش نبود آن را رها کرد. در سال 1954 گراهام از او دعوت کرد تا با حقوق 1200 دلار در سال برای او کار کند. او نیز پذیرفت و دو سال به عنوان تحلیلگر برای شرکت
Graham-Newman، که مدیریت آن بر عهده استادش گراهام بود، کار کرد.
وقتی وارن در سال 1956 تصمیم گرفت به محل تولدش نبراسکا برگردد، راه او به سوی موفقیت شتاب بیشتری گرفت. او در این سال با داشتن تجربه‌ای مناسب، شرکت Buffett Partnership را در اوماها تاسیس کرد و با استفاده از روش‌هایی که از استادش گراهام آموخته بود، توانست شرکت‌هایی را که ارزششان بیشتر از مقدار تعیین شده بود را شناسایی کند و با خرید آنها در مدت کوتاهی ثروت زیادی به دست آورد. در سال 1962 سرمایه شرکت او به هفت میلیون دلار رسید که یک میلیون دلار از آن سهم بافت بود و او برای اولین بار میلیونر شد.
یکی از شرکت‌هایی که وارن در آنها سرمایه‌گذاری کرده بود، شرکت نساجی Berkshire Hathaway بود که از سال 1962 میلادی شروع به خرید سهام آن کرد و کم‌کم تا سال 1965 توانست مدیریت شرکت را در اختیار بگیرید. علی‌رغم موفقیت شرکت Buffett Partnership، وارن در سال 1969 تصمیم گرفت تا این شرکت را منحل کند، چراکه می‌خواست تمام تمرکز خود را بر روی توسعه Berkshire Hathaway معطوف کند. او بخش نساجی را از این شرکت حذف کرد، اما نام تجاری آن را حفظ کرد و پس از آن که اکثر سهام شرکت را به دست آورد، ماهیت شرکت را به یک شرکت سرمایه‌گذاری تغییر داد و با خرید دارایی‌هایی در رسانه (The Washington Post)، بیمه (GTEICO) و نفت (Exxon) این شرکت را به یکی از بزرگ‌ترین هلدینگ‌های دنیا تبدیل کرد. او حتی سرمایه‌گذاری‌های ضعیف را نیز به سودآوری می‌رساند. برای مثال با خرید بانک Salomon Brothers که درگیر رسوایی مالی بود، توانست این بانک را دوباره به سوددهی برساند.
به‌خاطر سرمایه‌گذاری قابل توجه Berkshire Hathawayدر کوکاکولا، او از سال 1989 تا 2006 به عنوان مدیر این شرکت فعالیت می‌کرد. او همچنین مدیریت شرکت‌های Citigroup Global Markets،Graham Holdings و Gillette را برعهده داشت.
بافت از مخالفان سرسخت به ارث رسیدن ثروت از یک نسل به نسل دیگر است. او در سال 2006 اعلام کرد که پس از مرگ تمام ثروت خود را به خیریه‌ها خواهد بخشید. او قول داد 10 میلیون سهام نوع B از شرکت Berkshire Hathaway به ارزش 7/30 میلیارد دلار را در طی چندین سال به بنیاد خیریه ملیندا و بیل گیتس اهدا کند. البته بافت برای این کار شروطی را نیز تعیین کرد؛ از جمله این‌که این بنیاد باید خیریه باقی مانده و هر سال بیش از مبلغ اهدایی سال بعد از بنیاد بیرون رفته باشد. در واقع او 85% ثروت خود را به این بنیاد بخشیده است. این بزرگ‌ترین کمک خیریه در تمام طول تاریخ آمریکاست. بافت درباره معنای موفقیت معتقد است: «وقتی به سن و سال من برسید، موفقیت را این چنین تفسیر می‌کنید که چه تعداد از افرادی که می‌خواهید شما را دوست داشته باشند، به‌راستی دوستتان دارند. این آخرین امتحانی است که نشان دهید چگونه در تمام این سال‌ها زندگی کرده‌اید.»
وارن در سال 2012 اعلام کرد که به سرطان پروستات مبتلاست و در همان سال درمان شد. او در 2013 شرکت مواد غذایی Heinz را با مشارکت گروه سهامی خاص 3G Capital به قیمت 28 میلیارد دلار خریداری کرد. در سال 2015 او شرکت باتری‌سازی Duracell و سپس شرکت Kraft Foods را خریداری کرد و با ادغام آن با شرکت Heinz، سومین شرکت بزرگ مواد غذایی و نوشیدنی در آمریکای شمالی را تشکیل داد.
ارزش کل دارایی وارن بافت در پایان سال 2016 بالغ بر 7/78 میلیارد دلار برآورد شده و او در 86 سالگی به عنوان سومین فرد ثروتمند جهان شناخته می‌شود. او به مدت 15 سال متوالی نفر دوم مجله فوربز 400 (مجله‌ای که 400 فرد دارای بالاترین میزان ثروت در آمریکا را رده‌بندی می‌کند) بود، تا این‌که در سال 2016 جف بوروس، مؤسس آمازون، از او پیشی گرفت. البته خیلی از افراد، فارغ از میزان ثروتش، از او به عنوان موفق‌ترین سرمایه‌گذار تاریخ یاد می‌کنند. ارزش سهامی که به شرکت Berkshire Hathaway تعلق دارد تقریبا همواره بالا بوده است. این هلدینگ در بیش از 63 شرکت سرمایه‌گذاری کرده و تحت مدیریت وارن بافت، این شرکت به یکی از بزرگ‌ترین هلدینگ‌های دنیا تبدیل شده است.
از نظر اکثر افرادی که وارن بافت را می‌شناسند، بارزترین ویژگی اخلاقی بافت تواضع و فروتنی او است. او با این میزان از ثروت هنوز هم در همان خانه‌ای که در سال 1958 به قیمت 31500 دلار خریداری کرده زندگی می‌کند (قیمت این خانه در زمان حال، حدود یک میلیون دلار ارزیابی شده است). البته او در سال 2004 عمارتی در کالیفرنیا و به قیمت چهار میلیون دلار خریداری کرد.
کمی عجیب است که بافت تاکنون هرگز کتابی را به قلم خود ننوشته است. او همچنین علاقه‌ای به نوشتن زندگینامه خود نیز ندارد. اگرچه همواره رسانه‌ها زندگی شخصی او را دنبال می‌کنند اما او هرگز در مورد داستان کامل زندگی‌اش با کسی صحبت نکرده است؛ با این حال در سال 2009 به آلیس اسچرودر اجازه داد تا در کتابی به نام The Snwoball:Warren Buffett and the Business of Life، به کارها، عقاید، چالش‌ها، موفقیت‌ها، شکست‌ها و توصیه‌های او به دیگران بپردازد. کتاب‌های دیگری نیز به اندیشه‌ها و زندگی او پرداخته‌اند؛ با این حال در همه آنها به جز The Snwoball-که با همکاری خود بافت نوشته شده- از منابع مشابه استفاده شده است. کتاب‌هایی نظیر The Warren Buffett Way، The Essays of Warren Buffett، The Warren Buffett CEO، Buffett, Making of an American Capitalist از جمله این کتاب‌ها به شمار می‌روند که مطالعه هر کدام از آنها برای آشنایی بیشتر با اندیشه‌ها و نحوه موفقیت وارن بافت توصیه می‌شود.

جمع‌بندی
از وارن بافت به عنوان یک الگوی بسیار موفق در زمینه سرمایه‌گذاری یاد می‌شود. او با پشتکار و تلاش فراوان، ذره ذره پیشرفت کرده و در نهایت، نتیجه تلاش‌های خود را صرف امور خیریه کرده است. وارن بافت از نمونه‌ افرادی است که بدون هیچ سرمایه یا پشتوانه خاصی و صرفا با تلاش و همت خود به همه چیز رسیده و از تمام توانایی‌های خود در رسیدن به موفقیت استفاده کرده‌ است.