نانوجاذب‌ها ‌ذراتی نانومتری از مواد آلی یا غیرآلی هستند که تمایل بالایی به جذب مواد دارند. نانوجاذب‌ها ‌کاربردهایی در پاکسازی آب یا هوا دارند و می‌توانند در خالص‌سازی آب‌های زیرزمینی یا فرایند‌های تصفیه فاضلاب استفاده شوند. کربن فعال نمونه‌ای از بهترین جاذب‌ها‌ی معمول در کاربردهای زیست‌‌محیطی است. استفاده از این ماده قدیمی در چنین کاربردهایی از نظر هزینه به صرفه است و به همین دلیل برای تصفیه آب در صنعت آب آشامیدنی اروپا استفاده گسترده‌ای از آن می‌شود. با این حال جاذب‌ها‌یی که به نانوساختار تبدیل شده‌اند، فرصتی را در اختیار قرار داده‌اند که بتوان حتی به سطح بالاتری از میزان جذب مواد معمول رسید، این نانوجاذب‌ها ‌ممکن است بتوانند برای هدف قرار دادن آلاینده‌های خاص طراحی شوند. مواد مختلفی که از پایه‌کربنی و اکسید فلزی هستند تحت بررسی قرار گرفته‌اند تا دسته گسترده‌تری از آلاینده‌ها را تحت تأثیر قرار دهند، با این همه خیلی از نانوجاذب‌ها‌ی دارای این ظرفیت، هنوز در حالت تحقیقاتی قرار دارند. کاربردهای خیلی کمی وارد بازار شده و نیاز است که هم مراحل انتقال از مقیاس آزمایشگاهی به تولید انبوه انجام شود و هم تست‌های ایمنی مناسب انجام شود. این گزارش فناوری‌های موجود را شرح می‌دهد و به تأثیر احتمالی آنها می‌پردازد و شماری از چالش‌های روبروی آنها در مسیر حرکت به سمت بازار را بیان می‌کند.